Αυτό το στοιχείο του παράδοξου προκαλεί το θεατή να προσεγγίσει το έργο ξανά και ξανά στην προσπάθεια ανακάλυψης του μηνύματός του. Αυτή η μυστηριώδης ποιότητα οφείλεται σε μια προβληματική που πλήθος σημείων του έργου εγείρουν: η είσοδος/έξοδος του υπουργού, η εικόνα/καθρέφτης στον τοίχο, η στραμμένη προς το θεατή πίσω πλευρά του καμβά, ο καλλιτέχνης που κοιτά το θεατή αντί τις νεαρές κυρίες της αυλής που υποτίθεται ότι ζωγραφίζει. Αυτές οι αμφισημίες έχουν ως αποτέλεσμα την δημιουργία σύγχυσης στις παραδοσιακές αναγνώσεις γεγονός που αυξάνει την απήχηση του πίνακα. Οι μεταγενέστερες προσεγγίσεις συμπεριλαμβανομένων αυτών των Picasso, Dali αλλά και μιας πρόσφατης του Joel Peter Witkin, αν και πολύ διαφορετικές στις αφηρημένες και σουρεαλιστικές φόρμες τους, αποτίνουν φόρο τιμής στον Velázquez.

Είναι επίσης γεγονός ότι ο Manet ήταν βαθύτατα επηρεασμένος από τη χρήση του παράδοξου στη δουλειά του Velázquez και ως νεαρός μελέτησε την τεχνική του, χρησιμοποιώντας την σε πολλά από τα έργα του. Στο Luncheon on the Grass ο Manet ενσωματώνει αρκετούς γρίφους, όχι μόνο παρουσιάζοντάς μας μια γυμνή και μια ημίγυμνη γυναίκα μαζί με δύο εντελώς ντυμένους άντρες, αλλά και με άλλα μέσα. Ενώ οι γυναίκες είναι δύο, τα εικονιζόμενα ρούχα αντιστοιχούν σε μία. Ο Manet τοποθετεί την κεντρική γυναικεία φιγούρα, το αγαπημένο μοντέλο του Victorine Meurent, σε μια περίεργη γωνία όπου εμφανίζεται περισσότερο να αιωρείται παρά να κάθεται στο έδαφος όπως οι άντρες. Το αριστερό της πόδι βρίσκεται σε μια αδύνατη γωνία και οι άντρες συζητούν ενώ εκείνη κοιτά τον θεατή σαν να μην υπάρχουν. Ένα άλλο, λιγότερο προφανές παράδειγμα της χρήσης του παράδοξου από τον Manet βρίσκεται στο The Bar at the Folies Bergeres στο οποίο η σερβιτόρα του μπαρ εμφανίζεται να κοιτάζει επίμονα το θεατή ενώ ο άντρας πελάτης, όπως φαίνεται στον καθρέπτη πίσω της, μοιάζει να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή της. Ή μήπως τα καταφέρνει; Ή βλέπουμε ένα δεύτερο μπαρ με μια άλλη σερβιτόρα πίσω της; Πολλαπλές ερωτήσεις αναδύονται παρατηρώντας τον πίνακα, όπως γιατί οι φιάλες στο προσκήνιο δεν αντικατοπτρίζονται στον καθρέφτη; Που είναι η αντανάκλαση της σερβιτόρας;

Όλα αυτά τα παράδοξα δημιουργούν πολλαπλές αναγνώσεις που εμπλουτίζουν το έργο τέχνης κι εμπνέουν άλλους καλλιτέχνες με την πολυπλοκότητά του. Ο Cezanne, ο Picasso και πολλοί άλλοι έχουν δημιουργήσει τις δικές τους αποδόσεις του Luncheon on the Grass ενώ μεταγενέστεροι καλλιτέχνες το χρησιμοποίησαν για να αναθεωρήσουν το μοντερνισμό μέσω του λογοπαίγνιου, της παρωδίας, της ειρωνείας και του υπαινιγμού.

Η οικειοποίηση των εικόνων και η ανακύκλωση των επαναδιαπραγματευμένων έργων τέχνης του παρελθόντος τοποθετημένων μέσα σε ένα σύγχρονο πλαίσιο αποτελούν μέρος της μεταμοντέρνας τάσης να απομυθοποιήσει την ιδέα του μοντερνισμού περί πρωταρχικής ιδιοφυΐας. Ένα άλλο ζητούμενο που επιχειρεί ο μεταμοντερνισμός είναι να καταλύσει τα φράγματα ανάμεσα στις καλές τέχνες και το design. Κατά συνέπεια αυτό που επιτυγχάνει η Ποταμιάνου μέσω της εγκατάστασής της είναι να καταδείξει την αμφιθυμία, την αντίφαση και τα κρίσιμα ζητήματα του μεταμοντερνισμού.